گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است ... میچیند آن گلی که به عالم نمونه است
هر آمدنی را رفتنی در پی است و هر تولدی را مرگی.
چند روزی بود که حال هویجکم رو به وخامت گذاشته بود تا اینکه امروز بالاخره بیماری
راشیتیسم امان او را بریده و روحش را در عصر یک روز پاییزی آسمانی کرد.
غمیگینم و بغضی چون مار چنبره زده به دور طعمه گلویم را میفشارد...چرا که در آخرین
ساعات عمر هویجکم در کنارش نبودم...که دستم را در دستان لرزانش بگیرد و توصیه های
آخرش را بگوید.
گریه اجازه نوشتن نمیدهد...عذر مرا بپذیرید بابت عدم انسجام این پست...در غم از دست
دادن هویجکم اوضاع روحی بسیار بدی دارم
این آخرین عکسیه که از هویجکم دارم...البته از مراحل کفن و دفنش هم عکس گرفتم
که وقتی اوضاع روحیم بهتر شد و تونستم با غم از دست دادن هویجکم کنار بیام توی
همین پست میذارمشون.
و در نهایت
و اما آخرین حرف اینکه هویجک عزیزم آرام بخواب که همیشه بیادت هستم